داستان شماره 4 از فصل اول

نام داستان : ناجوانمردی

نام نویسنده : ریحانه

بن و سمیر تو اتوبان طبق معمول مشغول گشت بودن…بن:هه هه هه!!سمیر:چته اینقدر میخندی…؟؟بن:دارم به قیافه ی تو میخندم…..سمیر:مگه من چمه؟؟بن:میدونی اون قهوه ای که صبح تو پاسگاه داشتی میخوردی…….سمیر:خوب که چی؟؟بن:یعنی واقعا تو اینقدر بی احساسی که وقتی تو قهوت نمک ریختم نفهمیدی؟؟سمیر:نه من اینقدر باهوشم که میدونستم تو این کاره ای واسه همین جای نمک و شکر رو عوض کردم و میدونی که من قهوه با شکر رو دوست دارم…..(که یهو دو تا ماشین جلوییشون با هم درگیر میشن و یه ماشین به ماشین دیگه شلیک میکنه و یه نفر رو میکشه…)سمیر پیاده میشه تا به اون ماشین کمک کنه….بن هم دنبال ماشین بعدی میره….ولی مسافت زیادی نگذشته بود که یکی از اون ماشین زنده پرت میشه بیرون و کامیون جلوی بن کنترلش رو از دست میده و پشت سرش بن نمیتونه کنترلش رو حفظ کنه و از بالای کامیون پرت میشه…..و بالاخره بعد از چرخش در هوا ثابت میاسته و آسیب زیادی به بن وارد نمیشه ولی بدنه ی جلوی ماشین آسیب میبینه و هر لحظه امکان انفجارش هست….بن میخواست بیاد بیرون اما پدال های ماشین کج شده بودن و مچ پای راست بن توشون گیر کرده بود و سمیر فاصله ی چندانی با اونها نداشت و سریع خودش رو به اونجا میرسونه…..سمیر:چی شده؟؟بن:پام گیر کرده…. سمیر:خیلی خوب با شماره ی3 میکشمش بیرون…بن:باشه…آه ه ه!!سمیر:1…3!!بن:آی ی!!تو که گفتی تا 3….پس 2 کجاست!!(و بلافاصله ماشین میره رو هوا!!)و اون شخص دستگیر میشه و بن هم پاش بدجوری آسیب میبینه و تا چند روز تو مرخصی میمونه و…..

ادامه ی داستان را در ادامه ی مطلب بخوانید

به دلیل آسیب رسیدن به پای بن چند روزی سمیر به کارها رسیدگی میکرد…از اون فرد پرت شده از ماشین بازجویی میکنن ولی اون همکاری نمیکرد و حاضر بود به جرم قطل بره زندان…
سمیر شک کرده بود که این فرد چرا اینقدر از خودش مطمنه…شاید کاسه ای زیر نیم کاسه باشه و چند روز بعد به همراه تام تصمیم گرفت ماشین حمل اون خلافکار تا زندان رو همراهی کنه…در اون روز دو نفر پلیس جنایی در جلوی ماشین نشسته و رانندگی میکنن….و تام و سمیر میخواستن پشت ماشین و کنار سلول اون خلافکار باشن…که ناگهان….سمیر:بن … تو اینجا چی کار میکنی؟؟بن:چیه از دیدنم خوشحال نشدی؟؟رفیق تازه پیدا کردی منو فراموش کردی…؟سمیر:نه فقط پات چطوره؟؟بن:بهتره حداقل میتونم راه برم…من هیچوقت رفیقم رو نیمه راه رها نمیکنم….تام:خوب بهتر حالا 3 نفری شدیم….و بالاخره همگی سوار ماشین میشن و شبانه حرکت میکنن!!مسیر طولانی بود و از وسط یه جنگل میگذشت….و کاراگاهان ما برای اینکه حوصلشون سر نره از دوران ابتدایی شروع پلیسیشون میگن!!تام:اول با تجربه تر ها..!!بن:راست میگه…سمیر تو شروع کن…سمیر: باشه….من از همون اول حدود1سال تو پلیس جنایی بودم…ولی آندریا وقتی همسرم شد بدلیل سنگین بودن این کار اومدم تو پلیس بزرگراه….بن:من حدود3یا4سال تو پلیس جنایی بودم و شغلمم به خاطر داشتن هیجان زیاد خیلی دوست داشتم ولی از همکارم خوشم نمیومد و ….به هر حال اون یه پلیس فاسد بود…انتقالی گرفتم….ولی فکرشو نمیکردم بیام تو پلیس بزرگراه….و با همکاری بد اخلاق مثل سمیر آشنا شم….یادته سمیر…تو فکر میکردی من با خلافکارام…..سمیر:آره یادمه فکر میکردم که تو خیلی بی عرزه ای ولی حالا فهمیدم که……..خیلی از آنچه که فکرشو میکردم بی عرزه تری…..!!بن:بلههه دیگه….!!تام:خوب من که از همتون کم تخربه ترم….من1سال تو پلیس جنایی بودم و امسال هم که با شمام…..(که یکدفعه ماشین بدجوری ترمز میکنه….)سمیر:یعنی چی شده؟؟ بن:من و تام میریم یه نگاهی بندازیم…تو ایجا باش و مواظب این باش….سمیر:باشه…..و تام و بن وقتی از ماشین پیاده میشن……(یه فرد ناشناس:آهای اون کسی که داخل ماشینی..همراه رفیقمون پیاده شو وگرنه جای رفیقات آبکش خون تحویل میگیری….سمیر: خیلی خوب داررم میام!!(و با زندانی از ماشین پیاده میشه….)اونا زندانی رو تحویل میگیرن و تام و بن و سمیر رو به به یه درخت میبندن….(اون2تا پلیس جنایی هم کشته بودن)یکی از اون خلافکارا:خوب زود باشین بگین ببینم….فقط همین یه ماشین بودین…؟؟بن: نه….2تا چیپ سیاه پشت سرمونن الان هم میرسن….!!هه کارتون تمومه…خلافکاره:جدی…میگی؟؟و….اون خلافکاره که میفهمه بن مسخرش کرده به یکی از اعضای دیگشون اشاره میکنه و اونا بن رو میزنن و…….. بن:آی ی ی!!سمیر:هی…ولش کنین….و……بالاخره رییسشون همراه زندانی و چند نفر دیگه فرار میکنن…و چند نفری میمونن تا کار شاهد ها(قهرمون های خودمون) رو تموم کنن….تام که تو این مدت ساکت بود…با ساییدن طناب به درخت طناب رو پاره کرده بود و همه آزاد میشن…و با اون چند نفر درگیر میشن….طی درگیری ها بن حواسش نبود که یکی از پشت بهش شلیک میکنه…سمیر متوجه شده بود و واسه ی همین خودشو طرفش پرت میکنه تا تیر به بن اصابت نکنه ولی ……تیر به خودش میخوره و بدجوری آسیب میبینه….سمیر:آه ه ه!!بن:نههههههه!!….و وقتی از دست خلافکارا فرار میکنن که باید جنگلی که مسیر طولانی و خطرناکی رو بگذرونن ولی همچنان خلافکارا دنبالشونن….بن سمیر رو در حالی که کول گرفته:سمییر طاقت بیار…تام:نمیشه یکم سریعتر بیاین….الان میرسن ….بن:نمیبینی حالش بده…!!تام: به من مربوط نیست که حال کی بده و حال کی خوبه….من جون خودم رو نجات میدم….بن:اگه اینطوره پس از اینجا برو و تنهامون بزار….نامرد…..تام:همین کار هم میکنم….(و از اونجا میره….)سمیر خونریزی شدیدی داشت و تقریبا نیمه بیهوش بود و حالش خیلی بد بود…بن که میبینه راه جنگل رو گم کرده و از طرفی هم راه برگشت نداره تصمیم میگیره جایی مخفی شن تا کمی سمیر بتونه استراحت کنه ولی خلافکارا مسیر اونا و مخفیگاهشون رو پیدا میکنن……و بن فرصت اینکه اسلحشو برداره رو پیدا نمیکنه که اونا به دستش شلیک میکنن…..و بن هم زخمی میشه ولی با جراحت کمتر…و در همون لحظه یکی از همون خلافکارا میگه:خوب گیرتون آوردیم….با زندگی شرینتون خداحافظی کنید…و در اعماق جنگل صدای تیر میپیچه…..

و اون خلافکارا با تیری که از طرف تام شلیک شده بود کشته میشن….بن:تام…..تو….!!تام:چیه فکر کردی تنهاتون میزارم….؟؟من راه خروج از جنگل رو پیدا کردم…..من سمیر رو میارم تو خودت زخمی ای!!بن در حالی که دنبال تام مبرفت:ولی من که با تجربه تر از تو ام نتونستم راه رو پیدا کنم و تو……!!تام در حالی که سمیر رو میبرد:ربطی به تجربه نداره من تو مدرسه جغرافیام از 20 نمره 22میشدم….!!بن: به هر حال خوشحالم که میبینم تنهامون نذاشتی….تام:خیلی خوب رسیدیم به جاده….و بعد یه ماشین رو نگه میدارن….و با اون خودشون رو به بیمارستان میرسونن….و در حالی که دیگه سمیر کاملا بیهوش بود و(بعد از باند پیچی دست بن) تام و مخصوصا بن نگران سمیر بودن…..و بعد از مدتی دکتر از اتاق میاد بیرون….

قیافه ی تام:ناراحت

قیافه ی بن:نگران

قیافه ی دکتر:

قیافه پرستار:ساکت

قیافه ی سمیر:شیطان

قیافه ی تو:خنثی

قیافه ی من:نیشخند

قیافه ی……

دکتر:خوشبختانه ایشون حالشون خوب میشه….

قیافه ی من و تو و تام و بن و سمیر و دکتر و پرستار و…..: و بعد از این ماجرا سمیر مدت زیادی مرخصی میمونه و بن تنهایی به برخی از پرونده ها رسیدگی میکنه تا اینکه سمیر خوب میشه….